Als het donker is

Als het donker is

mijn diepste kern me plaagt met duistere verblinding

kras ik behoedzaam

het eerste streepje kleur

in de zware zwarte massa vaan mijn angst

 

Ik zoek het kleinste puntje leidend licht

een pixel van hoop en leven

die als de eeerste lentebloem de wintersneeuw doorbreekt

 

Ik pak mijn roller 

getekend door gebruik

en resten van een eerder leven

en speel met kleur

zonder schroom en tegen beter weten in

 

Er onstaat een beeld van toen en nu,

van lachen tot je huilt,

van langverloren liefdes, flessen vol met vriendschap

en blote kindervoetjes op de trap

 

Het donker blijft, een diep accent

het kader nu van al die warme kleuren

omlijsting van het erontdekte licht

 

                                                                                          ______________2020

 

Theetuin

 

Het oude hout verspreidt

een geur van langgeleden

hier en daar getooid met bric a brac

en versgesneden munt uit eigen moestuin

 

De regen buitenkan ons nu niet deren

vervangen door de warmte

van samen doen en samen delen

 

De saxofoon vult de ruimte

met een lichte melancholie

ondersteund door het gekras

van potloden op papier

die de sfeer proberen te vangen voor later

als de kou in de lucht zit

                                                                                                          __________2019

 

Stilte

 

Het schreeuwen is verstomd

de oorlogsgeluiden zonken weg

in heldenfilms en geschiedenisboeken

 

De vrede heeft zijn scherpe kanten

en slechtverborgen haken en ogen

maar ach, wat doen we er aan

 

Maar dan is het stil

een plein vol mensen kan niet luider laten horen

dat het niet vergeten is

                                                                                                     ___________2019

 

Zwaluwdagen

Een zwaluw is voor mij al zomer
zolang het maar die ene is
met spitse vleugels
die laatst ontsnapte aan de zwerm

Maar wolkenslierten tekenend
in de ijsblauwe lucht
ontsnapt hij mij
en waaiert mijn gedachten uit
naar warme zomer zwaluwdagen

 

                                                             2019

Mijn lief

Als ik je weer zou zien
zou ik je vertellen van je prachtige dochter,
het stralend middelpunt van een moeilijke dag

Als ik je weer zou zien
zou ik je geruststellen over je stoere zoon,
die thee maakt op een ochtend dat opstaan moeizaam is

Als ik je weer zou zien
zou ik je kussen 
en de warmte van jouw trui verruilen
voor de warmte van jouw armen,
die troosten op een kille avond zonder jou

 

                                                                             2019

Weemoedige dromen

Een zomerdag achter de dijk
waar nu het land verdrongen is door huizen
jij en ik, papa
samen op de fiets
de mijne iets te groot

De rode bessen aan de struik
mijn mond en handen vol van zonnekleuren
jij en ik , papa
samen aan het werk
mijn mandje bijna leeg

De scherpe spade in de grond
de voren vol met toekomstdromen
jij en ik , papa
samen in het zweet
het jouwe onverwacht

De kerstboom in de kamer
waarin jij nu niet meer bent
jij en ik, papa
nu slechts herinnering

 

                                                                                2019

Stil in mij

Oorverdovend stuiteren

mijn tranen

over jouw stilte heen

 

Oogverblindend

zijn de kristallen druppels

die jouw kleuren bekennen

 

Hartverwarmend

willen mijn armen

jou en mij vertroosten

 

De stilte schreeuwt het uit

en wijkt

                                                                             2019

 

Familie

jezelf gespiegeld zien of juis ontkend

zo warm of juist benauwend

tegen beter weten in vertrouwend

op een band

gesmeed in oude foto's en samenleven

die zich slechts toont

gerafeld, maar met sterke vezels

onder grote druk

wanneer de tranen ze ontdoen

van oud zeer 

en dagelijkse beslommeringen

                                                                              2018

Winter in mijn lijf

 

de dagen worden weer korter

de kou zit niet alleen meer in mijn lijf

maar knabbelt aan vingers en tenen

de dromen laten weer van zich horen

voeden de vermoeidheid

in mijn benen, in mijn hoofd

een jaar geleden nu

dat het leven 

stopte vanzelfsprekend te zijn

                                                                        2018

Beauty in Chaos

she

makes you look

at normal things

and experience them

as art

 

she

makes you listen

to common words

and makes them sound

like music

 

she

makes you smell

an ordinary scent

and makes it smell

like home

                                                                                                                    2018                         

 

nieuw begin

van buiten naar binnen

laag voor laag dringt de waarheid door

totdat elke porie

is doordrongen

van de pure noodzaak

van een nieuw begin

                                                                                               2018